احساس می کنم به شدت کم آوردم
خدایا حق و سهم من از زندگی این بود؟
پسرم که کمتر از ۹ ماهه دیگه زمان رفتن به کلاس اولش هست ولی هنوز مفاهیم رو متوجه نمیشه با اینکه خیلی براش هزینه می کنیم هنوز در درک مفاهیم انتزاعی مشکل داره.
همسرم هم که کلا معلوم نیست چکار داره میکنه . تو کنکور که اینقدر ضعف داره واقعا امیدی بهش نیست و کنکور دو روز قبل رو هم بدجور خراب کرده انگار. تو زندگی هم که نه به پسرم رسیدگی که باید انجام بده رو میده نه اصلا توجهی به من داره. هرچند قرار بود تو این مدت باقی مانده رفیق باشیم ولی من که چیزی ندیدم بصورت یک طرفه دارم ازم سواستفاده میکنه . فقط به دنبال رسیدگی به قیافه و اندامش هست بدون توجه به هیچ مشکلی.
شرایط اقتصادی هم داره واقعا بهم فشار میاره و اصلا هم درک نمیشم.
نشده یکبار بیام خونه و با شرایطی روبرو بشم که مشکلات کار و استرس های بیرون رو فراموش کنم. وقتی میام خونه اینقدر همه چیز به هم ریخته است که ترجیح میدم برگردم سرکارم .
خسته شدم بردیم. واقعا دیگه کشش ندارم این همه درد و مشکل حق من نبود.
سلام و درود
منم امروز کم آوردم گاهی این طوری میشه
اینجا همون جاست که باید ادامه بدی تا قد بکشی
چاره ای نیست زندگی همه مون این طوری شده تو مملکت نفرین شده!
من همون موشو هستم، تقریبا همه‌ی پستها رو خوندم و نمیدونم چی باید بگم…
هیچ‌وقت ازش خواستین خودش هم سر کار بره جای کنکور دادن؟
من با کار کردنش مشکل ندارم. قبلا سرکار می رفت خودش کارش رو ول کرد و نشست ارشد خوند و قبول شد. ارشد گرفت بجای اینکه بره سرکار دوباره نشسته زیست و ریاضی میخونه میخواد رشته دیگه ای قبول شده و اینجوریه که ۹ ساله یا کنکوری هست یا دانشجو.
میگه میخوام برم سرکار میگم خب برو. میگه الان من وقتی تکلیف کنکورم مشخص شه. میگم اون موقع که میخوای جدا شی نظر من دیگه مهم نیست
سلام
احتمالا پسرتون اختلال یادگیری داره. نمیدونم پیش مشاور رفتین یا نه اما با اگر هنوز نرفته مدرسه، زمان رو غنیمت بشمارید و ببریدش. ممکنه اختلال تمرکز یا اختلال محاسبه‌پریشی یا هر اختلال دیگه‌ای باشه و با رفتن به مدرسه، با یادگیری خواندن و نوشتن هم اختلالش تشدید بشه. نگران هم نباشید، حل شدنیه.