ریخت و پاش

مدتی هست رابطه ما یکم سرد تر شده . 

رفتارهاش درک نکردن هاش برام آزار دهنده شده.

کاش می فهمید همه رفتار های من تحمل های من گذشتن های من بخاطر پسرمون بوده نه چیز دیگه.

امروز بهش گفتم من ازت راضی نیستم تو با رفتار هات خیلی منو آزار میدی. اصلا ازت راضی نیستم. واقعا دیگه کاری به احساسات و این چیزا ندارم فقط از نظر اقتصادی جوری رفتار می‌کنه که به ستوه اومدم. بدون هیچ ملاحظه ای خرج می‌کنه و فقط واسه من عدد می فرسته . یک میلیون یک و نیم هتصد و ...

منم امروز جلوش وایسادم گفتم من با بیماری ام این همه کار نمیکنم که تو همین جوری خرج کنی بی رویه.

امروز رفته چند تا دسته گل خریده واسه روز پدر. نه واسه من. یکی واسه مدیر مهد کودک  یکی واسه پدر مدیر یکی واسه مربی کاردرمانی پسرمون  یکی واسه مربی کاردرمانی دیگه اش یکی واسه مشاور پسرمون .  یکی واسه مشاور خودش. نزدیک به سه میلیون شده. بهش میگم آدم با یه شاخه گل هم می‌تونه قدردانی کنه حتما باید دسته گل بخری؟! چرا اینهمه هزینه های زندگی رو زیاد می‌کنی مگه کم داریم هزینه میکنیم؟ ماهی ۲۲ میلیون فقط هزینه پسرمون می کنیم. 

آخر سرم گفتم من هیچ کدوم از هزینه ها رو نمی پردازم از این به بعد هم نخواهم پرداخت. من مسئول برآورده کردن آرزوهای تحقق نیافته تو توی خونه پدرت نیستم. اگه ریخت و پاش الکی کنی کاهش هزینه ها از مخارج تو شروع میشه.

ماه قبل حدود۵۰۰ ۶۰۰ تومن کیک یزدی و شیرینی خریدیم و همه خشک شدن و دور ریختیم. این رفتارها  واقعا برای من قابل تحمل نیست.

دور ریز خونه ما خیلی زیاد هست هم گناه داره تو این وضعیت هم ضرر اقتصادی هست. تصمیم جدی گرفتم باهاش برخورد کنم .

هزینه زندگی ما ماهیانه از ۵۵ میلیون گذشته. عدد خیلی زیادی هست هم ماشین داریم هم خونه. شاید فقط  ۱۰ میلیون خرج های الکی باشه که اصلا نه سودی داره نه جایی دیده میشه