پنجشنبه وقتی حرف های داداشت رو شنیدم تصمیم گرفتم اجازه بدم برگردی.
وقتی برگشتی ظاهر قضیه خوب بود.
اما از ته دلم نمی تونم بپذیرمت. اون همه دوست داشتن هایی که بهش گفتی رو نمی تونم فراموش کنم.
رابطه مون قطعا نه مثل قبله نه طبیعی.
اما پسرمون خیلی تو خونه خوشحاله خیلی بازی می کنه نفسمون رو گرفته. این تنها دلیلی بود که اجازه دادم برگردی.
اگه خوب شی اگه عوض شی اگه همه چیز رو هم جبران کنی بازم فراموش کردن اون رفتار هات شدنی نیست.
باور کردنی نیست دوست دارم گفتن هات. اگه منم گفتم باور نکن.
بمون و فعلا زندگی کن تا در آرامش بتونیم بهترین تصمیم رو برای آینده پسرمون بگیریم.
راستی امروز تولد مینا هست. تولدت مبارک
ان شا الله مشکلتون حل میشه