دو جلسه از گفتگوی تو با مشاور میگذره.
امروز جلسه دوم بود البته بصورت تلفنی انجام میشه چون مشاور تهران هست.
تو برنامه داری که مشاوره رو بلند مدت ادامه بدی برای اینکه شناخت کاملی از خودت و شخصیت و چرایی رفتار هات به دست بیاری.
امروز منم بیست دقیقه آخر وقتت رو باهاش صحبت کردم.
دو دغدغه اصلیم رو بهش گفتم.
یکی اینکه من اصلا باور ندارم تو پشیمون شدی و می خوای جبران کنی. تو مجبور شدی بگی پشیمونم. چون چاره ای نداشتی. مامانت نمی پذیرفتت و عملا شرایط سختی پیش روت بود.
اگه حق انتخاب داشتی برگشتن ارزش داشت. تو انتخابی نداشتی .
این ها رو به مشاور گفتم. اونم بهم حق داد اما گفت باید صحبت کنید و گذر زمان مسایل رو مشخص می کنه و نمی تونی زیاد تظاهر کنی.
پرسید پس چرا جدا نشدی.
منم گفتم خب وقتی پسرم تو خونه این همه خوشحال و شاد بود نتونستم این رو ازش بگیرم. اما پسر من همیشه بچه نیست. بزرگ میشه. این تصمیم من موقتی هست تا تکلیف رفتار تو مشخص بشه.
فعلا مشاوره رو ادامه بده منم هر موقع نیاز باشه وقت میگیرم.
اما تا امروز از نظر من چیزی عوض نشده
چقد خوب که مشاور گرفتید
امیدوارم بهترین تصمیم بگیرید.
ممنون.
امیدوارم بتونید با هم کنار بیاید و بعدش دوباره از اول همو دوست داشته باشید.
دوست داشتن واقعی.